INTELLIGENT MEDICAL SIMULATOR FOR TRAINING IN UTERINE CURETTAGE PROCEDURES

Abstract

Medical simulators for uterine curettage training are scarce and expensive, limiting hands-on practice opportunities for medical students. Most existing training relies solely on theoretical knowledge and improvised tools that lack anatomical accuracy, potentially compromising patient safety. A quasi-experimental pre-post study design was conducted with 10 medical students from Srinakharinwirot University Faculty of Medicine. The simulator incorporated anatomically accurate silicone models with embedded sensors for real-time performance feedback. Participants underwent pre- and post-training assessments measuring curettage efficiency (percentage of tissue removed) and sensor activation frequency (safety violations). Satisfaction levels were evaluated using a 5-point Likert scales. Statistical analysis was performed using the Wilcoxon signed-rank test with significance set at p

ในปัจจุบันหุ่นจำลองทางการแพทย์สำหรับการฝึกการขูดมดลูกนั้นมีอยู่อย่างจำนวนจำกัด และมีราคาสูง ส่งผลให้โอกาสในการฝึกปฏิบัติจริงของนักศึกษาแพทย์ลดลง การฝึกส่วนใหญ่จึงอาศัยความรู้เชิงทฤษฎีและเครื่องมือที่ประดิษฐ์ขึ้นเองซึ่งขาดความแม่นยำทางกายวิภาค และอาจส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของผู้ป่วยได้ งานวิจัยนี้จึงใช้การศึกษาที่ใช้รูปแบบการวิจัยแบบกึ่งทดลอง (quasi-experimental) แบบก่อน-หลัง (pre-post) โดยมีนักศึกษาแพทย์จำนวน 10 คน จากคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ เป็นผู้เข้าร่วม หุ่นจำลองทางการแพทย์ที่ใช้ประกอบด้วยหุ่นจำลองทางการแพทย์แบบยางซิลิโคนที่มีความถูกต้องทางกายวิภาค พร้อมติดตั้งเซ็นเซอร์เพื่อให้ได้ข้อมูลย้อนกลับแบบเรียลไทม์เกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงาน โดยผู้เข้าร่วมจะได้รับการประเมินทั้งก่อน และหลังการฝึกโดยวัดประสิทธิภาพการขูดมดลูก (เปอร์เซ็นต์เนื้อเยื่อที่ถูกขูดออก) และความถี่ของเซ็นเซอร์ (การละเมิดความปลอดภัย) นอกจากนี้ยังประเมินระดับความพึงพอใจโดยใช้มาตรวัดแบบไลเคิร์ต 5 ระดับ โดยวิเคราะห์ผลทางสถิติโดยการใช้การทดสอบแบบ Wilcoxon signed-rank test โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ค่า p < 0.05 และผลการศึกษาพบว่ามีการพัฒนาที่มีนัยสำคัญในทุกตัวชี้วัดการปฏิบัติงาน ค่าเฉลี่ยประสิทธิภาพการขูดมดลูกเพิ่มขึ้นจาก 5.93% เป็น 22.34% (p < 0.001) ในขณะที่จำนวนความถี่ของเซ็นเซอร์ลดลงจาก 5.1 เป็น 2.7 ครั้งต่อกลุ่ม (p < 0.001) คะแนนประสิทธิภาพรวมเพิ่มขึ้นจาก 11.75 ± 2.73 เป็น 16.55 ± 1.55 (ความแตกต่างเฉลี่ย: 4.80, ช่วงความเชื่อมั่น 95%: 3.45–6.15, p < 0.001) ส่วนคะแนนความพึงพอใจเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจาก 4.10 ± 0.39 เป็น 4.39 ± 0.21 (p < 0.01) โดยได้รับความพึงพอใจสูงสุดในด้านประสิทธิผลของข้อมูลย้อนกลับจากเซ็นเซอร์ (4.7 คะแนน จาก 5.0 คะแนน)