ACADEMIC MANAGEMENT OF ADMINISTRATORS THAT AFFECTS THE EFFECTIVENESS OF EDUCATIONAL INSTITUTIONS IN THE DIGITAL ERA UNDER SAMUTPRAKAN PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1

Abstract

This research aimed to 1) examine the level of academic management performed by administrators under the Samut Prakan Primary Educational Service Area Office 1; 2) study the level of effectiveness of educational institutions in the digital era within the same jurisdiction; 3) investigate the relationship between administrators’ academic management and the effectiveness of educational institutions in the digital era; and 4) explore the aspects of academic management that significantly affect the effectiveness of educational institutions in the digital era. The sample consisted of 309 teachers working in schools under the Samut Prakan Primary Educational Service Area Office 1 in the academic year 2024, determined using Krejcie and Morgan’s (1970) table. Stratified random sampling was applied using school size as strata, followed by simple random sampling within each stratum based on proportional allocation. The research instrument was a five-point Likert scale questionnaire. The index of item-objective congruence (IOC) for each item was 0.60 or above. The reliability coefficient for the academic management questionnaire was 0.974, the school effectiveness questionnaire, was 0.965, and the overall reliability of the entire instrument was 0.983. Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, Pearson’s correlation coefficient, and multiple regression analysis (Enter Method). The findings revealed that 1) the overall level of academic management among administrators was high, with all components rated at a high level; 2) the overall level of school effectiveness in the digital era was also high across all dimensions; 3) there was a very strong and statistically significant positive correlation at the 0.01 level between academic management and school effectiveness in the digital era; and 4) academic management could jointly predict the effectiveness of educational institutions in the digital era by 83.90%, with statistical significance at the 0.01 level. The aspect with the greatest influence on effectiveness was instructional management, followed by curriculum development, development and use of educational technology, assessment and evaluation, and learning process development, respectively. However, academic supervision was found to have no significant effect on school effectiveness in the digital era.

การวิจัยครั้งนี้ มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาระดับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 2) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 และ 4) เพื่อศึกษาการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 309 คน โดยกำหนดตามตารางเครจซี่และมอร์แกน (Krejcie และ Morgan, 1970) และดำเนินการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified random sampling) โดยการใช้ขนาดโรงเรียนเป็นชั้น (strata) จากนั้นทำการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) โดยจับฉลากตามสัดส่วนของขนาด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งมีค่า IOC ตั้งแต่ .60 ขึ้นไป แบบสอบถามเกี่ยวกับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร มีค่าความเชื่อมัน เท่ากับ 0.974 แบบสอบถามเกี่ยวกับประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล มีค่าความเชื่อมันเท่ากับ 0.965 และค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับ เท่ากับ 0.983 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบียงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และสมการถดถอยพหุคูณแบบคัดเลือกเข้า (Multiple Regression Analysis- Enter Method) ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าอยู่ในระดับ มาก ทุกด้าน 2) ระดับประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าอยู่ในระดับมาก ทุกด้าน 3) การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1 มีความสัมพันธ์โดยรวมทางบวก อยู่ในระดับสูงมาก อย่างนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4) การบริหารงานวิชาการ ของผู้บริหารสามารถร่วมกันพยากรณ์ประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล ได้ร้อยละ 83.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .01 โดยการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร ด้านการจัดการเรียนการสอน ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัลมากที่สุด รองลงมาได้แก่ ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา ด้านการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีทางการศึกษา ด้านการวัดผลและประเมินผล และ ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ ตามลำดับ สำหรับด้านนิเทศการศึกษาไม่สามารถพยากรณ์ประสิทธิผลของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล