ANALYSIS OF STREET FOOD SIGNS IN YAOWARAT AND CHATUCHAK USING SEMIOTIC LANDSCAPES

Abstract

This research aims to analyze the street food signs in Yaowarat and Chatuchak within the framework of Kress and van Leeuwen (2006). The data collection was conducted by taking photographs of the actual street food signs and interviewing consumer’s about their opinion towards the signs. The results reveal that in Yaowarat, the majority of single-language signs were in Thai. The majority of multi-language signs contained Thai and Chinese. In Chatuchak, the majority of single-language signs contained Thai or English. The majority of multi-language signs contained Thai and English. The data analysis revealed seven aspects of street food signs: (1) Color: the most popular background color was white, followed by red and yellow in both Yaowarat and Chatuchak. The most popular font colors were red and black, followed by dark blue and green in both Yaowarat and Chatuchak; (2) Name: the majority of signs contained names written in Thai which was positioned on top. The Yaowarat quarter had more named signs than Chatuchak, showing the importance of names in this area; (3) List of food and drinks: Yaowarat has signs for food and drinks second most, after the name. In Chatuchak, the list of food and drinks always appear on top of the sign; (4) Details and information: the signs in Yaowarat contained information about time, place. contact and special features while those in Chatuchak focused on the most special features; (5) Price: signs in Yaowarat display prices on the right while those in Chatuchak display them on the bottom right; (6) Logo: Yaowarat signs used more logos than those in Chatuchak; and (7) Photographs of food and drinks: Chatuchak signs focused more on photographs of food and drinks than those in Yaowarat.

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของป้ายร้านอาหารริมทางในย่านเยาวราชและย่านจตุจักร โดยใช้กรอบการวิเคราะห์เครสและฟาน ลีเออเวน (Kress; & van Leeuwen. 2006) โดยเก็บข้อมูลจากสถานที่จริงด้วยการถ่ายภาพป้ายร้านอาหารริมทางและสัมภาษณ์ความคิดเห็นของผู้บริโภคต่อป้ายร้านอาหารริมทาง ผลการวิเคราะห์พบว่าป้ายย่านเยาวราชภาษาเดียวที่ปรากฎมากที่สุด คือ ภาษาไทย ป้ายพหุภาษาที่พบบ่อยมากที่สุด คือ ภาษาไทยร่วมกับภาษาจีน ส่วนป้ายย่านจตุจักร ภาษาเดียวที่ปรากฏมากที่สุด คือ ภาษาไทย และภาษาอังกฤษ ส่วนป้ายที่ปรากฏการใช้พหุภาษาพบว่าป้ายย่านจตุจักรนิยมใช้ภาษาไทยร่วมกับภาษาอังกฤษมากที่สุด จากผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบองค์ประกอบที่ปรากฏบนป้ายร้านอาหารริมทางย่านเยาวราช ดังนี้ 1) สี พบว่าสีพื้นหลังบนป้ายทั้งย่านเยาวราชและย่านจตุจักร ผู้ประกอบการนิยมใช้สีขาวเป็นหลัก รองลงมา คือ สีแดงและสีเหลือง ส่วนสีตัวอักษรที่ผู้ประกอบนิยมใช้ทั้งในย่านเยาวราชและย่านจตุจักร สีแรกที่เลือกใช้ คือ สีแดงและสีดำ รองลงมา คือ สีน้ำเงินและสีเขียว 2) ชื่อร้าน พบว่าชื่อร้านส่วนใหญ่ทั้งในย่านเยาวราชและย่านจตุจักรเป็นตัวอักษรภาษาไทยที่มีการจัดวางข้อความด้านบน โดยย่านเยาวราชมีป้ายที่มีชื่อร้านมากกว่าป้ายย่านจตุจักรแสดงให้เห็นถึงการให้ความสำคัญกับชื่อ 3) รายการอาหารและเครื่องดื่ม พบว่าป้ายย่านเยาวราช รายการอาหารปรากฏรองจากชื่อร้านมากที่สุด ส่วนย่านจตุจักร รายการอาหารและเครื่องดื่มปรากฏอยู่ด้านบนของป้ายเสมอ 4) รายละเอียด/ข้อมูลเพิ่มเติม พบว่าป้ายย่านเยาวราชผู้ประกอบการให้ความสำคัญกับข้อความที่เกี่ยวข้องเวลา/สถานที่/การติดต่อ และลักษณะเด่นเฉพาะ/พิเศษ ส่วนป้ายย่านจตุจักรผู้ประกอบการให้ความสำคัญกับลักษณะเด่นเฉพาะ/พิเศษมากที่สุด 5) ราคา พบว่าป้ายในย่านเยาวราชปรากฎการจัดวางราคาด้านขวามากที่สุด ส่วนย่านจตุจักรปรากฏการจัดวางราคาด้านล่างด้านขวามากที่สุด 6) สัญลักษณ์/โลโก้ พบว่าป้ายย่านเยาวราชมีการใช้สัญลักษณ์/โลโก้มากกว่าย่านจตุจักร และ 7) รูปภาพอาหารและเครื่องดื่ม พบว่าป้ายร้านอาหารริมทางย่านจตุจักรเน้นรูปภาพอาหารและเครื่องดื่มมากกว่าย่านเยาวราช