THE INFLUENCE OF TIME MANAGEMENT AND STRESS MANAGEMENT FACTORS ON WORK-LIFE BALANCE OF WORKING ADULTS PURSUING MASTER'S DEGREE EDUCATION ALONGSIDE EMPLOYMENT

Abstract

This independent study aimed to examine the influence of personal factors, time management, and stress management on the work-life balance of working adults who were simultaneously pursuing a master’s degree. A total of 400 questionnaires were distributed and used as the primary tool for data collection. Data were analyzed using percentages, mean, standard deviation, t-test, one-way ANOVA, and multiple regression analysis, which was conducted using the Enter method, with a statistical significance level set at 0.05. The findings revealed that: 1) Personal factors such as gender, age, marital status, family responsibilities, occupation, average monthly income, and work experience showed no significant effect on work-life balance. 2) Time management aspects, including goal setting, scheduling, organizing, and establishing new and effective time-use habits, positively influenced work-life balance, with predictive weights of 20.94%, 31.02%, 37.56%, and 10.47%, respectively. 3) Stress management strategies, including problem-focused coping and emotion-focused coping, significantly influenced work-life balance, with predictive weights of 78.15% and 21.85%, respectively.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านการบริหารเวลา และการบริหารความเครียดที่มีผลต่อสมดุลชีวิตและการทำงานของประชากรวัยทำงานที่กำลังศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษาระดับปริญญาโทควบคู่กับการทำงาน โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วย การทดสอบความแตกต่างด้วยค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ใช้การถดถอยเชิงพหุคูณด้วยวิธีการแบบ Enter โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า 1) ไม่พบความแตกต่างของปัจจัยส่วนบุคคล ประกอบด้วย เพศ อายุ สถานภาพสมรส ภาระครอบครัว อาชีพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และประสบการณ์ในการทำงานกับสมดุลชีวิตและการทำงานของกลุ่มตัวอย่าง 2) ปัจจัยด้านการบริหารเวลา ประกอบด้วย การตั้งเป้าหมาย การกำหนดตารางเวลา การจัดระเบียบ และการสร้างนิสัยการใช้เวลาใหม่ที่มีประสิทธิภาพ มีอิทธิพลเชิงบวกต่อสมดุลชีวิตและการทำงาน โดยมีค่าน้ำหนักการพยากรณ์ที่ร้อยละ 20.94, 31.02, 37.56 และ 10.47 ตามลำดับ 3) ปัจจัยด้านการบริหารความเครียด ประกอบด้วย การเผชิญความเครียดโดยมุ่งแก้ไขปัญหา และการเผชิญความเครียดแบบมุ่งควบคุมอารมณ์ มีอิทธิพลต่อสมดุลชีวิตและการทำงาน โดยมีค่าน้ำหนักการพยากรณ์ที่ร้อยละ 78.15 และ 21.85 ตามลำดับ