THE INFLUENCES OF ADMINISTRATIVE FACTORS AFFECTING EXCELLENCE IN SCHOOL UNDER THE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE NONTHABURI

Abstract

This research aimed to: 1) Examine the levels of administrative factors and excellence of educational institutions under the Office of Nonthaburi Secondary Educational Service Area, 2) Examine the relationships between administrative factors and excellence of educational institutions and 3) The direct and indirect influences of administrative factors on the excellence of educational institutions. The sample consisted of 330 teachers from basic educational institutions under the Office of Nonthaburi Secondary Educational Service Area in the academic year 2024. They were selected through stratified random sampling based on school size (strata), followed by simple random sampling proportional to size. The sample size determination followed the concept of Hair et al. (2019, using a 15 times the number of parameters). The research instrument was a 5-level rating scale questionnaire developed by the researcher, It was validated for content accuracy by experts with an Index of Item Objective Congruence (IOC) ranging from 0.60-1.00, and a Cronbach's alpha coefficient reliability of 0.985 for the entire questionnaire. Data were analyzed using-Structural Equation Modeling (SEM) to asses the congruence between the research model and empirical data. The findings revealed that: 1) The overall level of academic leadership among administrators was the highest, 2) The overall level of teachers' learning processes was the highest, 3) The overall level of administrators' competency was the highest, and 4) The overall level excellence of educational institutions was the highest. 5) The correlation coefficients among studied variables were statistically significant at the .05 level for all variables, with the strongest correlation found between administrators' competency and the excellence of educational institutions. 6) The model demonstrated a good fit with the empirical data, as indicated by Chi-square = 103.01, df = 93, p-value = 0.224, GFI = 0.972, AGFI = 0.925, CFI = 0.999, RMR = 0.00278, SRMR = 0.0196, and RMSEA = 0.018. The variables in the model explained 83.30% of the variance in excellence of educational institutions (R2 = .833). Significant direct effects (DE) on the excellence of educational institutions were found for academic leadership of administrators (beta = 0.392), administrators' competency (beta = 0.289), and teachers' learning process organization (beta = 0.271), all statistically significant at the .001 level. As these three factors increased, the excellence of educational institutions increased accordingly. Furthermore, the academic leadership of administrators had a significant indirect effect on the excellence of educational institutions (beta = 0.505, p < .001), mediated by teachers' learning process organization and administrators' competency. This indicates that higher levels of academic leadership among administrators contribute to greater excellence of educational institutions through these mediating factors.

การศึกษาครั้งนี้มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยทางการบริหาร และระดับความเป็นเลิศของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยทางการบริหารกับความเป็นเลิศของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมของปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อความเป็นเลิศของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี ในปีการศึกษา 2567 ซึ่งได้นำมาจากการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) โดยใช้ขนาดของโรงเรียนเป็นชั้น (Strata) จากนั้น สุ่มตัวอย่างง่ายตามสัดส่วน (Proportion Size) ได้จำนวน 330 คน คิดเป็น 15 เท่าของพารามิเตอร์ ใช้เกณฑ์การกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างใช้ตามแนวคิดของแฮร์ และคณะ (Hair et al. 2019) ในการวิจัยครั้งนี้ผู้วิจัยสร้างเครื่องมือเป็น แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ ได้ค่าความ สอดคล้อง (IOC) ระหว่าง 0.60-1.00 และทำการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค (Cronbach’s Alpha Coefficient) ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับมีค่าเท่ากับ 0.985 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบ SEM เพื่อเป็นการตรวจสอบความ กลมกลืนระหว่างโมเดลการวิจัยกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ระดับการจัดกระบวนการเรียนรู้ของครู โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ระดับสมรรถนะของผู้บริหาร โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 4) ระดับความเป็นเลิศของสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 5) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ศึกษาแต่ละตัว พบว่า ความสัมพันธ์ของตัวแปรมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทุกตัวแปร โดยตัวแปรคู่ที่มีความสัมพันธ์กันมากที่สุด คือ สมรรถนะของผู้บริหาร และความเป็นเลิศของสถานศึกษา 6) โมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ พิจารณาจากค่าสถิติค่า Chi-square = 103.01 ค่า df = 93 ค่า p-value = 0.224 ค่าดัชนี GFI = 0.972 ค่าดัชนี AGFI = 0.925 ค่าดัชนี CFI = 0.999 ค่าดัชนี RMR = 0.00278 ค่าดัชนี SRMR = 0.0196 และค่า RMSEA = 0.018 และตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของเป็นเลิศของสถานศึกษาได้ร้อยละ 83.30 (R2 = .833) โดย อิทธิพลทางตรง (Direct Effect: DE) ต่อตัวแปรความเป็นเลิศของสถานศึกษา คือ ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร (beta = 0.392) สมรรถนะของผู้บริหาร (beta = .289) และการจัดกระบวนการเรียนรู้ของครู (beta = 0.271) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 เมื่อตัวแปรทั้ง 3 เพิ่มระดับขึ้นก็จะส่งผลให้ตัวแปรความเป็นเลิศของสถานศึกษาเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ตัวแปรภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร มีอิทธิพลทางอ้อมต่อความเป็นเลิศของสถานศึกษา (beta = 0.505) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีตัวแปรการจัดกระบวนการเรียนรู้ของครู และตัวแปรสมรรถนะของผู้บริหารเป็นตัวแปรส่งผ่านแสดงให้เห็นว่าเมื่อแปรภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารเพิ่มระดับขึ้นก็จะส่งผลผ่านตัวแปรการจัดกระบวนการเรียนรู้ของครู และตัวแปรสมรรถนะของผู้บริหารทำให้ตัวแปรความเป็นเลิศของสถานศึกษาเพิ่มขึ้นตามไปด้วย