DEVELOPMENT OF BASIC VOLLEYBALL REFEREE TRAINING PROGRAM FOR UNDERGRADUATE STUDENTS AT THAILAND NATIONALSPORTSUNIVERSITY

Abstract

This study aimed to (1) figure out what a basic volleyball referee training course for students at the Thailand National Sports University should include, (2) make the training curriculum, (3) see how it affected the participants' knowledge of the rules, officiating skills, and ability to make decisions, and (4) see how satisfied they were overall. Using a convergent mixed-methods framework, Phase 1 included 129 purposefully chosen students to find out what their most important training needs were. Phase 3 included 40 students in the real five-day referee program. Semi-structured interviews, dual-condition questionnaires (actual vs. desired competence), a standardized knowledge test, practical skill assessment sheets for officiating and decision-making, and a trainee satisfaction survey were all used to collect data. We looked at the quantitative results using descriptive statistics (mean, SD), the Modified Priority Needs Index (PNI-Mod), and paired t-tests with value of .05. The results showed that there was a critical overall training demand (PNI-Mod = .90), with officiating skill (0.99) coming in first, followed by decision-making (0.94), rule knowledge (0.85), and role understanding (0.80) The software was validated by experts, and the item-objective congruence was 0.93 There were statistically significant gains in all three competency areas after the training (p

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการจำเป็นในการพัฒนาโปรแกรมการฝึกอบรมผู้ตัดสินกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐานสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ 2) พัฒนาโปรแกรมฝึกอบรมผู้ตัดสินกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐาน 3) เพื่อศึกษาผลของการใช้โปรแกรมการฝึกอบรมผู้ตัดสินกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐาน สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ที่มีต่อความรู้ ทักษะการตัดสินและทักษะการตัดสินใจ และ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เข้ารับการอบรมที่มีต่อโปรแกรมการฝึกอบรมผู้ตัดสินกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐานสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ระยะที่ 1 กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 129 คน โดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ระยะที่ 3 กลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมอบรม 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง 2) แบบสอบถามตามสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่คาดหวัง 3) โปรแกรมการฝึกอบรมผู้ตัดสินกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐาน จำนวน 5 วัน 4) แบบทดสอบความรู้ 5) แบบประเมินทักษะการตัดสินกีฬา 6) แบบประเมินทักษะในการตัดสินใจกีฬาวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐาน และ 7) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรม สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ดัชนีความต้องการจำเป็น PNI Modified และสถิติค่าที dependent t-test ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการฝึกอบรมอยู่ในระดับเร่งด่วน (PNI Modified = 0.90) โดยมีความต้องการสูงสุดด้านทักษะการตัดสิน (0.99) รองลงมาคือการวิเคราะห์และตัดสินใจ (0.94) ความรู้ในการตัดสิน (0.85) และบทบาทหน้าที่ของผู้ตัดสิน (0.80) 2) โปรแกรมฝึกอบรมที่พัฒนาขึ้นผ่านการตรวจสอบคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 ท่าน มีค่าความเที่ยงตรง (IOC) เท่ากับ 0.93 3) ผลการทดสอบความรู้ ทักษะการตัดสินกีฬา และการตัดสินใจหลังการฝึกอบรมสูงกว่าก่อนอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) 4) ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจต่อโปรแกรมโปรแกรมฝึกอบรมผู้ตัดสินวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐาน ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เฉลี่ยเท่ากับ 4.55 คะแนน โดยพึงพอใจมากที่สุดในด้านความชัดเจนของสื่อและประโยชน์ที่ได้รับจากโปรแกรมการฝึก ผลการวิจัยสรุปได้ว่า โปรแกรมฝึกอบรมที่พัฒนาขึ้นสามารถตอบสนองความต้องการในการพัฒนาความรู้ ทักษะการตัดสินกีฬา และการตัดสินใจของผู้ตัดสินวอลเลย์บอลขั้นพื้นฐานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และได้รับความพึงพอใจในระดับสูงจากผู้เข้ารับการอบรม