CAUSAL MODEL OF JOB PERFORMANCE AMONG DEMONSTRATION SCHOOL TEACHER : THE MEDIATING ROLE OF GOAL ORIENTATION, EXPECTATION AND VALUE

Abstract

The objectives of this study were 1) Check the accuracy of A causal model of academic self-concept to job performance of Demonstration School teacher with goal orientation, task success expectation and task value as mediating variables. 2) Analysis of direct influence of academic self-concept including indirect influence with goal orientation, task success expectation and task value to job performance of Demonstration School teacher. The sample group used was 250 Demonstration School teacher In Bangkok. The instruments used are questionnaires, which are academic self-concept, goal orientation, task success expectation, task value, job performance. A Path Analysis was performed to analyze the tested model with AMOS. The results revealed the following: 1) model of academic self-concept to job performance of Demonstration School teacher with goal orientation, task success expectation and task value as mediating variables consistent with empirical data (Chi-Square=1.82, df=20, p=0.14, GFI=0.99, NFI=0.98, CFI=0.99, RMSEA=0.04, RMR=0.03) The four variables are academic self-concept, goal orientation, task success expectation, and task value explain variance in job performance for 69.0 percent (R2=0.69). 2) Overall influence of academic self-concept variables were direct influence with job performance at 0.52, indirect influence with goal orientation at 0.39, indirect influence with task success expectation at 0.57, indirect influence with task value at 0.43, statistically significant at 0.01 level.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ตรวจสอบความตรงของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของอัตมโนทัศน์ด้านวิชาการที่มีต่อการปฏิบัติงานของอาจารย์โรงเรียนสาธิต โดยมีการตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ ความคาดหวังความสำเร็จและการให้คุณค่าในงาน เป็นตัวแปรส่งผ่าน 2) วิเคราะห์ อิทธิพลทางตรงของอัตมโนทัศน์ด้านวิชาการ รวมทั้งอิทธิพลทางอ้อม ที่ส่งผ่าน การตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ ความคาดหวังความสำเร็จและการให้คุณค่าในงานไปยังการปฏิบัติงานของอาจารย์โรงเรียนสาธิต กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ อาจารย์โรงเรียนสาธิตแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพมหานคร จำนวน 250 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบวัด เป็นแบบวัดอัตมโนทัศน์ด้านวิชาการ แบบวัดการตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ แบบวัดความคาดหวังความสำเร็จในงาน แบบวัดการให้คุณค่าในงาน แบบวัดการปฏิบัติงาน ใช้การวิเคราะห์เส้นทาง (Path Analysis) ด้วยโปรแกรม AMOS ผลการวิจัยพบว่า 1) โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของอัตมโนทัศน์ที่มีต่อการปฏิบัติงานของอาจารย์โรงเรียนสาธิต โดยมีการตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ ความคาดหวังความสำเร็จในงาน และการให้คุณค่าในงาน เป็นตัวแปรส่งผ่าน มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูล เชิงประจักษ์ (Chi-Square=1.82, df=20, p=0.14, GFI=0.99, NFI=0.98, CFI=0.99, RMSEA=0.04, RMR=0.03) โดยตัวแปรทั้ง 4 ตัวแปร คือ อัตมโนทัศน์ด้านวิชาการ การตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ การให้คุณค่าในงาน และความคาดหวังความสำเร็จในงาน สามารถอธิบายความแปรปรวนต่อการปฏิบัติงาน คิดเป็นร้อยละ 69.0 (R2=0.69) 2) อิทธิพลโดยรวมของตัวแปรอัตมโนทัศน์ด้านวิชาการ มีอิทธิพลทางตรงกับการปฏิบัติงาน เท่ากับ 0.52 มีอิทธิพลทางอ้อมกับการตั้งเป้าหมายเชิงสัมฤทธิ์ เท่ากับ 0.39 มีอิทธิพลทางอ้อมกับความคาดหวังความสำเร็จในงาน เท่ากับ 0.57 และมีอิทธิพลทางอ้อมกับการให้คุณค่าในงาน เท่ากับ 0.43 อย่างนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01