THE SPORT MANAGEMENT MODEL FOR HIGH-PERFORMANCE VOLLEYBALL IN PUBLIC UNIVERSITIES, THAILAND

Abstract

This qualitative research had three objectives: (1) to develop a management model for the sport of high-performance volleyball in public universities in Thailand; and (2) to evaluate the feasibility and appropriateness of its model. The research was conducted in three phases. In Phase 1, theories are studied and synthesized and the studies related to the objectives of this research prior to interviewing seven experts. In Phase 2, the consensus phase was conducted by 19 experts (Modified Delphi technique), and then the results were concluded to develop a drafted management model for volleyball as a sport in public universities. In Phase 3, the evaluation of feasibility and appropriateness phase was performed by seven stakeholders. The findings of this research were as follows: (1) public universities have high-performance volleyball sports programs that lack clear policies, provide inappropriate welfare, learning difficulty for students and good management is needed; (2) the management model for high-performance volleyball in public universities in Thailand consisted of four main management functions, which included planning (eight factors), organization (four factors), leading (eight factors) and controlling (four factors); (3) the feasibility and appropriateness of the model were accepted to be utilized, useful and practical.

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างรูปแบบการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย และเพื่อศึกษาความเป็นไปได้และความเหมาะสมของการนำรูปแบบไปใช้จริง โดยมีวิธีการดำเนินการวิจัยทั้งหมด 3 ระยะ ระยะที่ 1 เป็นการศึกษาแนวคิด ทฤษฎี เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และศึกษาสภาพความต้องการในการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 7 คน ระยะที่ 2 เป็นการสร้างและพัฒนารูปแบบการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบัน อุดมศึกษาของประเทศไทย โดยใช้เทคนิค เดลฟาย ประยุกต์ (Modified Delphi Technique) ด้วยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 19 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่ามัธยฐานและค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ ระยะที่ 3 เป็นการประเมินความเป็นไปได้ในการนำรูปแบบการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทยไปใช้จริง โดยผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 7 คน ผลการวิจัยพบว่า: 1) สถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษามีการดำเนินงานด้านกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศแต่ไม่มีนโยบายที่ชัดเจน การจัดสวัสดิการไม่เพียงพอ นักกีฬาประสบปัญหาด้านการเรียน มีความต้องการให้มีระบบการบริหารจัดการที่ดี 2) รูปแบบการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบัน อุดมศึกษาของประเทศไทยมีการจัดการตามหลักการบริหารจัดการ 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการวางแผน (มี 8 องค์ ประกอบ) ด้านการจัดองค์กร (มี 4 องค์ประกอบ) ด้านการนำไปปฏิบัติ (มี 8 องค์ประกอบ) ด้านการควบคุม(มี 4 องค์ประกอบ) 3) รูปแบบการจัดการกีฬาวอลเลย์บอลเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย เป็นที่ยอมรับว่ามีความเป็นไปได้ มีความเหมาะสม เป็นประโยชน์ และมีความถูกต้องครอบคลุม สามารถนำไปใช้ในการปฏิบัติได้จริง