EFFECT OF LEARNING MANAGEMENT OF PHYSICAL EDUCATION USING SIMULATION APPROACH ON LEARNING ACHIEVEMENT IN BADMINTON OF GRADE 10 STUDENTS

Abstract

The purpose of this research is to study the effects of learning management in physical education, using the simulation approach on badminton learning achievement among Grade Ten students. The samples consisted of two classrooms of Grade Ten students at Suankularb Wittayalai Thonburi School. The samples were selected using simple cluster or area sampling, after which the cluster selection method was used with specific examples or purposive selection. The experimental group of 32 people learned physical education by using simulations. The control group of 32 people received normal physical education learning management. The research instruments were lesson plans on physical education learning management with the simulation, badminton skills and achievement measures. The results were analyzed in the pretest and posttest of the fourth week of the experiment by average standard deviation and tested for differences with t-values.The results of the study were as follows: (1) the mean sum of the badminton skill test scores of the experimental group posttest of the experiment was higher than the pretest with a statistical significance of .05, M = 8.43 and M = 4.18, respectively; (2) the mean sum of badminton skills between the experimental group and the control group. The experimental group was higher than the control group with a statistical significance of .05, M = 8.43 and M = 7.18 respectively; and (3) after the experimental group was higher than the control group with a statistical significance of .05, M = 34.41 and M = 29.81, respectively.

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้พลศึกษาโดยใช้สถานการณ์จำลองที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาแบดมินตันของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ธนบุรี จำนวน 2 ห้องเรียน โดยกลุ่มตัวอย่างได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่มหรือพื้นที่ (Cluster or Area Sampling) หลังจากนั้นใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive selection) กลุ่มทดลองจำนวน 32 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้พลศึกษาโดยใช้สถานการณ์จำลอง กลุ่มควบคุมจำนวน 32 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้พลศึกษาแบบปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แผนการจัดการเรียนรู้พลศึกษาโดยใช้สถานการณ์จำลอง แบบวัดทักษะกีฬาแบดมินตัน และแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน นำผลที่ได้มาวิเคราะห์ข้อมูลก่อนและหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 4 โดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างด้วยค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลรวมค่าเฉลี่ยของคะแนนการทดสอบทักษะกีฬาแบดมินตันของกลุ่มทดลองหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 M=8.43 และM=4.18 ตามลำดับ 2) ผลรวมค่าเฉลี่ยของคะแนนการทดสอบทักษะกีฬาแบดมินตัน หลังการทดลองระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 M=8.43 และM=7.18 ตามลำดับ 3) ค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 M=34.41 และM=29.81 ตามลำดับ