THE CAUSAL MODEL OF SMARTPHONE ADDICTION AMONG SENIOR HIGH SCHOOL, SCHOOL OF BANGKOK ARCHDIOCESE

Abstract

The purpose of this research is testing the behavior of high school students in private school under the Archdiocese of Bangkok which addict to smart phone. The researcher uses the empirical data and causal factors that affect to the target group to measure them. The sample group is high school students in private school under the Archdiocese of Bangkok in semester 2/2020, 250 people with randomly selected. The equipment that I use in this research is 5 questionnaires which Content validity is 0.6-1.0 and Reliability is 0.84-0.902. Statistics method is MIMIC models.The results showed that the model is consistent with the empirical data by Chi-Square (χ2) = 41.01, df =33, p–value = 0.16; χ2/df = 1.242; RMSEA = 0.031; SRMR = 0.060; NNFI = 0.99 and CFI =0.99.The 4 main factors that make high school students addict to the smart phone which internal factors The influence on smartphone addiction behavior was the highest at 0.31. When testing the gender invariance, it was found that the causal model of smartphone addiction behavior among male and female students. The results showed that the parameter values are completely invariant.

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อตรวจสอบโมเดลเชิงสาเหตุพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ทโฟนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเอกชน สังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ทโฟนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเอกชน สังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเอกชน สังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 250 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือแบบสอบถามจำนวน 5 ฉบับ ซึ่งมีค่าความตรงเชิงเนื้อหามีค่าระหว่าง 0.60 - 1.00 และค่าความเชื่อมั่นอยู่ระหว่าง 0.840 - 0.902 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์โมเดลสมการเชิงโครงสร้างแบบมิมิคโมเดล (MIMIC models) ผลการวิจัยพบว่า แบบจำลองมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยค่าสถิติไคสแควร์ (χ2) เท่ากับ 41.01, df =33, p–value = 0.16; ค่า χ2/df = 1.242; ค่า RMSEA = 0.031; ค่า SRMR = 0.060; ค่า NNFI = 0.99 และ ค่า CFI = 0.99 โดยโมเดลเชิงสาเหตุพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ทโฟนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเอกชน สังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ประกอบไปด้วย 4 ปัจจัย ซึ่งปัจจัยภายในส่วนบุคคล มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ทโฟนสูงที่สสุด มีค่าเท่ากับ 0.31 และเมื่อทดสอบความไม่แปรเปลี่ยนระหว่างเพศ พบว่า โมเดลเชิงสาเหตุพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ทโฟนของนักเรียนเพศชาย และนักเรียนเพศหญิง มีความไม่แปรเปลี่ยนในรูปแบบโมเดล และค่าพารามิเตอร์ที่ไม่แปรเปลี่ยนอย่างสมบูรณ์